Hoog Elten-Braamt

Het is inmiddels al weer een half jaar geleden dat we een etappe gelopen hebben. De afstand tot onze woonplaatsen neemt toe, waardoor we niet zomaar even in de auto kunnen springen om een eind te rijden en vervolgens een stuk te kunnen lopen. Bovendien heeft William in de winter een slepende blessure opgelopen die het er niet makkelijker op maakt.

Een week geleden waren de voorspellingen voor het hemelvaart weekend dermate slecht dat het er in eerste instantie bovendien nog eens naar uit zag dat we helemaal niet zouden gaan wandelen. Maar met de dag werden die voorspellingen beter, en te elfder ure besloten we dan ook om wel te gaan wandelen. De camping die al een tijd geleden hadden uitgekozen bleek echter al vol. De 5 campings die ik daarop benaderde met de vraag of ze nog een plek hadden voor 2 kleine tentjes moesten ons helaas ook teleurstellen. Tot ik iets verder inzoomde op Google Maps en zag dat er bij Zelhem nog een camping was, die bovendien ook nog eens bijna aan de route lag. Camping Pluimerskamp staat te boek als een familiecamping. En ik moet toegeven: in eerste instantie was het niet de meest voor de hand liggende camping. Veel stacaravans en maar een beperkt aantal tourplekken. En bovendien staan er 2 oude Oostblok straaljagers tentoongesteld waardoor je je afvraagt waar je terecht komt. De recensies op Google spraken me daarentegen wel aan en de camping werd dan op voorhand ook wel als “acceptabel voor Pieterpad” bestempeld. We hoeven er immers ook de zomervakantie niet door te brengen. De camping werd dan ook gebeld en het telefoontje bevestigde de Google recensie. “Er is plek, of we maken plek.” Dat is zo ongeveer de samenvatting van het gesprek, en ik voelde me dan ook direct welkom.

Helene, William en Erna hadden natuurlijk niet dat warme gevoel van dat telefoongesprek en ik kan me dan ook voorstellen dat zij de wenkbrauwen even gefronst hebben toen we bij de camping aankwamen. Om een lang verhaal niet nog langer te maken: het was een prima camping met een gastvrouw die haar vak verstaat. Prima camping. Zeker als je in de buurt van Zelhem een stuk Pieterpad wilt lopen. We moeten nog een keer die kant op om de route af te maken en het lijkt me niet meer dan logisch dat we ook dan weer voor Camping Pluimerskamp kiezen.

De dag van aankomst lopen we niet meer (volgens plan overigens). We zetten de tentjes op en daarbij zetten we ook de tarp op die Erna twee jaar geleden voor haar verjaardag had gekregen. Dit keer is het niet tegen de regen, maar om schaduw te creëren. Er is warm weer voorspeld!

Nadat we vrijdag 26 mei redelijk uit hadden geslapen en een goed ontbijt hadden genuttigd maken we ons op voor onze eerste etappe. Het plan is om van Hoog Elten in Noord-Oostelijke richting, richting Braamt te lopen. Zodoende hoeven we niet aan het eind van de etappe omhoog te lopen naar Hoog Elten (dat niet voor niets zo heet). Ruud maakt echter een denkfout en rijdt de auto naar Hoog Elten. Aangezien we normaal gesproken altijd eerst na een eindpunt rijden om vervolgens in de andere auto naar het startpunt te rijden, volgt even kort overleg: toch maar lopen van Braamt naar Hoog Elten of eerst met beide auto’s naar Braamt, en dan in één auto alsnog weer naar Hoog Elten? We kiezen voor optie 1, en rijden dus in 1 auto naar Braamt.

We zoeken even een goede plek om de auto te parkeren en vertrekken rond 11:45 richting Hoog Elten. De eerste anderhalve kilometer is het vlak, maar dan, tot zo’n beetje Hoog Elten aan toe, is het heuvelachtig, wat betekent dat er flink geklommen en gedaald moet worden. De temperatuur is inmiddels al flink opgelopen. Het is dan ook wel prettig dat de etappe vanaf de plek waar het heuvelachtig wordt bijna helemaal door het bos loopt. Elk voordeel heeft z’n nadeel zoals een groot filosoof ooit beweerde. Het nadeel is dat we vóór Hoog Elten geen enkele gelegenheid aandoen om de inwendige mens te versterken. We zullen het dan ook moeten doen met de meegebrachte doppertjes en flesjes water.

Aan de route zijn opvallend weinig bankjes te vinden om even te zitten om de benen rust te gunnen. Het eerste bankje dat we ongeveer op de helft van de route aantreffen is bovendien ook nog eens bezet door collega Pieterpad wandelaars. Die zien ons zuchten, steunen en kreunen en besluiten dat zij lang genoeg hebben gezeten en vervolgen hun weg. Dankbaar nemen wij plaats op het bankje dat uitzicht biedt over een akker (midden in het bos). Doordat de wind uit een gunstige hoek waait, zitten we heerlijk in de schaduw, in het briesje.

Onderweg zit er nog een verraderlijke klim in de etappe. Die klim komt uit bij een uitkijktoren. Niemand heeft puf om ook die toren nog eens te beklimmen. In plaats daarvan nemen we onder aan de voet van de toren, onder de bomen, plaats op een bankje om opnieuw even uit te zweten en water te drinken. De “slotklim” naar Hoog Elten is wel lang, maar gelukkig ook minder stijl dan verwacht. Echt veel moeite kost dat dan ook niet.

In Hoog Elten aangekomen, strijken we neer op het terras van Gaststätte Pannekoekhuys. De pannenkoeken en poffertjes laten we voor wat het is. Wij houden het bij vocht!

Onderweg naar Braamt om de daar achtergelaten auto weer op te halen willen we nog wat boodschappen doen. Onderweg hadden we een Coöp gezien en een Penny. Die laatste winkel ligt in Duitsland en is de eerste die we op de terugweg naar Braamt tegenkomen. Het plan was daar boodschappen te doen en de spullen die we daar niet aan zouden treffen zouden we dan vervolgens bij de Coöp kopen. De Coöp hebben we niet meer vanbinnen gezien. Alles wat we kopen wilden, was leverbaar bij de Penny. Erna ziet tot haar vreugde dat de Penny ook geleisuiker verkoopt. Dat is uiteraard in Nederland ook verkrijgbaar, alleen is het in Nederland bijna 3 keer zo duur. Ze koopt dan ook de hele voorraad op: 20 pondspakken! Dat wordt veel jam eten.

De keuze voor de wijn is een verhaal op zich. Niemand kent (uiteraard) de wijnen die Penny aanbiedt. Even twijfelen we of we toch ook de Coöp niet even aan moeten doen, maar het aanbieding van Penny was te aanlokkelijk om het niet op zijn minst te proberen: een Australische Shiraz/Cabernet Sauvignon voor €1,99. We besluiten 2 dozen mee te nemen en hebben daar op geen enkele wijze spijt van gehad!

Aangekomen op de camping koken we, drinken we, etc.. etc., etc.. We hebben nog de tegenwoordigheid van geest om te bedenken dat we de daaropvolgende dag beter tijdig kunnen gaan lopen en zetten de wekker om 7:00 uur.