Heide (Susteren)-Echt

Vandaag staat er een wat kortere etappe op het programma om ons te kunnen opmaken voor onze grand-finale, morgen. Maar laat ik bij gisteravond beginnen.

We hebben een fantastisch pasta met kip eenpansgerecht gegeten. Opnieuw ging de pan schoon leeg. En er is meer, groot nieuws te melden: de dames hebben hun eerste klaverjaspotje van deze week gewonnen! Het loopt al tegen middernacht als de laatsten naar bed gaan. Belle probeert met William en Helene naar binnen te sneaken, maar hondjes mogen niet op de slaapkamer, en Belle moet de nacht weer in de kamer in haar eigen bed doorbrengen. Na het ontbijt overleggen we even welke etappe we gaan doen. Beide resterende etappes zijn kort, zo’n 5 tot 6 kilometer. We besluiten in ieder geval naar Echt te lopen omdat we daar de grootste kans hebben een horecagelegenheid te vinden. Bij het eindpunt in Echt is daadwerkelijk een café, maar die gaat helaas pas vrijdag om 19 uur open.

Dan de vraag: gaan we Noord-Zuid naar Echt, of gaan we Zuid-Noord naar Echt. Omdat Zuid-Noord iets langer lijkt te zijn op papier, en het vrijdag nog warmer lijkt te worden dan vandaag besluiten we vanuit Susteren noordwaarts te kopen. Het is Hemelvaart, én lekker weer. Dat betekent maar één ding: veel Pieterpadters op het Pieterpad. En aangezien wij Zuid-Noord gaan lopen betekent dat, dat wij vaak “hallo” of “hoi” zullen gaan zeggen aangezien de meesten voor de Noord-Zuid route kiezen.

Nadat we een auto in Echt hebben achtergelaten rijden we naar Susteren, waar we auto parkeren en rond 12:30 aan de wandeling beginnen. De route loopt afwisselend langs open stukken, en door meer bosrijke delen. Waar het pad wat smaller is, is het hier en daar nog wat glibberig, maar het wordt alweer merkbaar droger. We lopen door Slek en hebben alleen oog voor de route (slechte gewoonte, zal later blijken). De dames gaan een kapelletje binnen en Erna ontsteekt een kaarsje. Niet heel veel later lopen we Echt al binnen en direct staan we bij de geparkeerde auto. Hmmm, de route vanuit het Zuiden naar Echt was dus 5 km. Dan zal de route vanuit het Noorden wel de langere route van 6 km zijn.

We rijden met de auto terug naar Susteren, en komen opnieuw door Slek. Nog geen 50 meter vanaf de plek waar wij de weg overgestoken zijn (en alleen oog hadden voor de route) bevinden zich niet één, maar maarliefst twee geopende terrassen. KAK!

Nou ja, we gaan terug naar ons huisje om ons klaar te maken voor het (bijna afsluitende) diner, waarvoor we naar Boscafé De Busjop gaan. (Nog) geen idee waar de naam voor staat, maar de recencies zijn positief. We gaan het meemaken. De prosecco staat koud om morgen, als ons avontuur er echt op zit, te kunnen proosten op 505 kilometer mooie herinneringen, van een mooi gezelschap.