Venlo-Tegelen

Donderdag 26 mei 2022. Hemelvaartsdag.

Gisteren zijn we aangekomen op camping In ’t Niet in Maasbree. Helene en William al tegen drieën, en Erna en Ruud omstreeks half acht. Het is al bijna drie jaar geleden dat we het laatste stuk Pieterpad gelopen hebben! Corona gooide roet in het eten. En dan met name voor het reserveren van een locatie. Wandelen hebben we wel gedaan. Een tijdje geleden hebben we namelijk een nieuw pad ontdekt: het Groot-Frieslandpad. Het leuke van dat pad is dat het bijna letterlijk bij Helene en William voor de deur langs loopt. Veel etappes zijn ook nog eens vanaf onze huisadressen bereikbaar. Alleen de etappes in Noord-Holland zijn wat verder van huis, maar daar hebben we een zeer welkom alternatief overnachtingsadres: het huisje in Opmeer van Elisabeth (de Franse schoonzus van Erna en Ruud), die daar (ook weer vanwege Corona) zelf al bijna drie jaar niet meer is geweest, en pas zeer recent weer in Opmeer is geweest.

Maar goed, eindelijk weer een Pieterpad wandeling. Er liggen nog zo’n 110 kilometer voor de boeg. Dit Hemelvaartweekend start voor ons aan de Noordkant van Venlo, op de parkeerplaats aan de Maas waar we dus bijna drie jaar geleden een toen nog onvoorziene pauze van bijna drie jaar startten.

We zijn redelijk vroeg wakker. We hebben het gisteren ook niet heel erg laat gemaakt. Reizen maakt je toch wat vermoeid, zeker op zo’n drukke dag als vandaag, waar het filerecord voor dit jaar sneuvelde, waarbij er op het hoogtepunt 1120 kilometer file stond, waar we dan aan de andere kant ook weer niet al te veel last van hebben gehad. De borrel bij en na de heerlijke “snaaitafel” van woensdagavond zal er zeker ook toe hebben bijgedragen dat we allemaal vlot onder zeil waren.

Omdat we redelijk op tijd in bed lagen, zijn we ook weer redelijk vroeg uit de veren. De “bedstedes” in de blokhut die we gehuurd hebben bleken beter te liggen dan we van tevoren hadden durven hopen. We hebben allemaal heerlijk geslapen. We ontbijten heerlijk, en uitgebreid en maken ons op voor de eerste etappe van dit weekend: van Venlo naar Tegelen. Zoals gebruikelijk rijden we met twee auto’s naar het eindpunt (Tegelen) waarna we met één auto naar het beginpunt rijden.

Op dat beginpunt aangekomen stappen we al om 11:30 uit de auto. Eigenlijk best vroeg voor ons doen aangezien we vrij vaak “pas” om 12 uur lopen. Na zo’n 200 meter al de eerste (korte) stop. Ruud is vergeten “Relive” aan te zetten. Op het Relive filmpje missen dus de eerste 200 meter, maar dan mis je dan ook weer niet al te veel aan.

Vrij snel na de start lopen we Venlo in. In de herinnering van Erna en Ruud van hun eerste Pieterpad avontuur (zo’n 20 jaar geleden) niet een al te inspirerend stuk van het Pieterpad. Maar de route is op plekken gewijzigd, en het valt eigenlijk best wel mee. Het weer is fantastisch en dat de terrassen open zijn, stemt ons helemaal tot genoegen. Het is bijna klokslag twaalf, dus de mannen nemen een bier, Helene een frisje en Erna een capucino. Ze had er graag een stuk vlaai bij gehad, maar café De Locomotief had dat niet op de kaart.

Met gepaste tegenzin verlaten we na twee bier (en de koffie en het frisje) het terras, en lopen nog een stuk door Venlo om vervolgens richting Tegelen te gaan. Nadat we het centrum uitlopen komen we geen terras meer tegen. Goed dat we een paar dorstlessers in ’t voren hebben genomen.

Aangekomen in Tegelen, stappen we in de auto, pikken vanuit Venlo de andere auto weer op, en gaan terug naar In ’t Niet. Daar aangekomen drinken we nog wat, maakt William een heerlijke nasi (naar recept van Auko, de in 2019 overleden vader van Ruud), drinken nog wat, klaverjassen we een boompje en drinken we nog wat. Voordat we gaan slapen drinken we nog wat, en ’s nachts slapen we buitengewoon goed in de bedstedes.