Sittard-Heide

De pasta met paddestoelen en vega-spekjes smaakten gisteravond prima. De pannen gingen schoon leeg. Na het eten is er nog even geklaverjast, en redelijk op tijd, rond half elf doken we onder de dekbedjes voor een welverdiende nachtrust.

Tijdens het ontbijt hebben we een kleine vergadering. Op het programma staan nog drie etappes, waarvan de langste zo’n 9 kilometer is. Vandaag is de voorspelling dat de temperatuur vandaag op 17 graden blijft steken. Morgen wordt het naar verwachting 20 graden, en vrijdag belooft het zelfs 23 graden te worden. Het voorstel dat ter tafel komt is dan ook om vandaag de langste van de drie resterende etappes te gaan lopen. Het voorstel wordt met algemene meerderheid van stemmen aanvaard, met daarbij een ammendement dat we de etappe van Sittard naar Heide (Susteren) gaan lopen. Van Zuid naar Noord dus. De achterliggende gedachte daarbij, is dat we dan het (vermoedelijk) minst interessante deel (groothandel, expeditie, distributiecentra, etc.) als eerste hebben. Ook het ammendement wordt aanvaard. Achteraf blijkt, dat dat om een heel andere reden een uitstekend idee was.

Na het ontbijt reizen we dan ook af naar Heide, om een auto achter te laten. Daarna rijden we door naar de parkeerplaats bij het zwembad in Sittard. Rond 12:30 doen we de eerste passen van de etappe. Al vrij snel laten we de bebouwing  van Sittard achter ons. De paden zijn begaanbaar, maar daar is het ook wel gezegd. Het is glibberig en nat. Na zo’n 3 kwartier stuiten we op een bankje. Het plan was, regelmatig even een pauze in te lassen. Dit bankje slaan we toch maar over; de brandnetels groeien er doorheen.

Ook langs deze route is geen enkele vorm van horeca te bespeuren, zelfs niet in het korte deel dat door Duitsland leidt. Gelukkig weten we dat er in het huisje van alles verkrijgbaar zal zijn. Zodra we Nederland weer in lopen, lopen we over een mooi verhard pad. We beginnen al te geloven dat we ook vandaag met droge voeten weer bij de auto zullen aankomen.

Niets blijkt minder waar! Nadat we van de Heeren Straat door een grasland moeten lopen, komen we in een soort moeras. Gelukkig lopen er twee jongedames (vermoedelijk zussen) voor ons uit, en wij vertrouwen op hun padvinderskwaliteiten. De eerste van de twee loopt zelfverzekerd voor de ander uit, maar zus nummer twee horen we regelmatig oeh, en aah roepen. We snappen waarom. Alleen Ruud komt uiteindelijk met droge voeten aan de overkant van het moeras op de verharde weg uit. Dat heeft niets met zijn padzoekerskwaliteit te maken, maar alles met de kwaliteit van zijn hoge, leren Meindl wandelschoenen. Hij verzucht dat hij nog nooit zo blij geweest is met zijn schoenen als vandaag.

Vanuit Heide halen we de andere auto weer op uit Sittard, waarna de dames boodschappen gaan doen en de heren met Belle rechtstreeks naar het huisje gaan