Zelhem-Het Onland

Er staan dit weekend drie korte etappes op het programma. We beginnen met Zelhem-Het Onland om het stuk dat we vorig keer niet hebben gelopen dicht te kunnen lopen. Maar laat ik bij het begin beginnen.

Helene en William zijn gisteren al om 3 uur aangekomen in het huisje van Landal Stroombroek, een vakantiepark in de buurt van Braamt. Ruud en Erna komen pas om 10 uur aan. De auto wordt snel leeggepakt en we drinken een glaasje voordat we aan tafel gaan. William had een heerlijke stoofschotel gemaakt. Na het eten blijven we lekker aan tafel zitten. Natafelen, met nog een lekker glas wijn. De broodbakmachine wordt geprogrammeerd om de volgende ochtend om 9 uur een lekker donker meergranen speltbroodje klaar te hebben staan. En rond half 1 gaan Erna en Ruud naar bed, al snel gevolgd door William en Helene.

Voor mijn gevoel midden in de nacht worden we ruw in onze slaap gewekt. Wat is dat, een aardbeving?! Maar al snel komt het besef dat de huisjes gehoriger zijn dan gewenst en realiseren we ons dat de broodbakmachine begonnen is met het eerste deel van zijn broodbak taak: kneden. Na verloop van tijd verstomt het geluid. Ruud en Erna weten dat dat van korte duur is omdat de broodbakmachine, na het deeg een tijdje te hebben laten rusten, onverbiddelijk met een tweede kneedronde terugkomt. Dus nogmaals rechtop in bed, alleen nu komt het besef sneller dat het om de broodbakmachine gaat.

De gordijnen verduisteren goed. Als Erna ‘s ochtend op haar telefoon kijkt hoe laat het is, blijkt het al kwart voor tien te zijn! Ondanks de broodbakmachine hebben we dus eigenlijk best heel goed geslapen. In de ochtend was behoorlijk veel regen voorspeld, maar het valt mee. Al vrij snel na het ontbijt besluiten we dan ook maar lekker te gaan wandelen. De eerste auto wordt geparkeerd vlak bij Het Onland, waarna we met zijn allen de tweede auto naar Het Witte Paard 2.0 brengen. Tijdens de rit breekt de lucht open en er komen zowaar flinke stukken blauwe lucht in het zicht en de zon gaat gewoon lekker schijnen!

We startten om ongeveer tien minuten voor één. Maar er is iets vreemds aan de hand. De beschrijving en het kaartje lijken niet met elkaar overeen te komen en we zien geen vlaggetjes. Wel zien we aan de manier waar het vlaggetje dat we wel zien aan het paaltje is gemonteerd dat de beschrijving “fietsrichting Doesburg” lijkt te kloppen, maar het anwb nummer op de paal klopt ook niet helemaal. We besluiten de weg maar te volgen, tot we bij de eerste zijweg zien dat die niet “Stationsweg” heet. Dat is de bevestiging dat we niet goed zitten en dat we toch de andere richting op hadden gemoeten, de richting zoals dat ook veel meer volgens de kaart het geval was.
En opnieuw bij het startpunt aangekomen, zien we nu ook de vlaggetjes, die eerst aan het oog onttrokken waren door een Grand Café.

Nu weten we zeker dat we op de goede route zitten. Het centrum van Zelhem is erg gezellig met de nodige horeca gelegenheden. De rand daaromheen aanmerkelijk minder interessant. Maar al snel lopen we het dorp echt uit, en dan lopen we door een prachtig Gelders landschap. Erg afwisselend en heerlijk stil. Zo’n twee en een halve kilometer voor de plek waar de auto geparkeerd staat, ligt kasteel Slangenburg op de route. Ook voor Ruud en Erna een verrassing, want dat stuk Pieterpad is ook voor hun volkomen nieuw. Nog verrassender is dat het voormalige Koetshuis is omgetoverd tot een horecagelegenheid, waar we dan ook maar dankbaar gebruik van hebben gemaakt. De dames kozen beiden voor een warme chocolademelk, met slagroom, en de heren kozen beiden voor een biertje van La Trappe. William koos de Isi d’or, en Ruud voor een dubbel.

Het laatste stuk loopt langs een grasland wat behoorlijk drassig is geworden door de overvloedige regenval van de laatste dagen. Het deert ons niet. Sterker nog: het doet ons beseffen dat we vandaag een fantastische wandeldag met prachtig weer hebben beleefd.
Terug in Zelhem doen we nog wat boodschappen waarna we besluiten lekker in ons eigen huisje te gaan borrelen in plaats van in het Witte Paard 2.0. Zo gezegd, zo gedaan. Tijdens de borrel gaat William Oliver in de keuken aan het werk. Het huisje vult zich met heerlijke geuren!