Tolkamer-veerpont naar Millingen aan de Rijn
Maandag, 21 mei 2018 (tweede Pinksterdag)
We zijn dan gisteren weliswaar geëindigd aan de oever van de Maas, er ligt nog een kleine etappe op ons te wachten aan de andere kant van de Rijn. Namelijk het stuk van Tolkamer naar de veerpont naar Millingen aan de Rijn (dat overigens helemaal niet aan de Rijn ligt). Dit stuk zouden we al twee keer eerder lopen, maar beide keren kon dat niet doorgaan doordat William zijn knie roet in het eten gooide.
Afgelopen nacht was het voor de verandering eens niet fris. Het was warm. Zwoel is misschien een betere benaming. Meestal een teken dat er regen of onweer aanstaande is, maar dat bleef dit keer uit. Als we ’s morgens wakker worden is het dan ook al aangenaam warm. Korte broeken weer dus! We ontbijten buiten en ruimen na het ontbijt en de koffie de tentjes weer op. Het was een aangenaam verblijf bij Auko en Gerie in Groesbeek. Zij gaan later deze zomer in Noord-Limburg kamperen, waar (hoe toevallig) Helene en William, en Erna en Ruud waarschijnlijk in 2019 tijdens het Hemelvaart- en Pinksterenweekend een stuk PieterPad gaan lopen.
Rond elf uur vertrekken we. Dit keer worden we niet gebracht maar gaan met eigen vervoer op pad, omdat we na de etappe van vandaag direct doorgaan naar het Noorden, naar huis. We besluiten om niet de standaard door het navigatiesysteem voorgestelde route te nemen maar kiezen voor een alternatief dat 20 kilometer korter is en 5 minuten korter duurt. Lopend zijn we niet over een veerpont gekomen (en ook wandelend zullen we vandaag geen pont betreden), over het Pannerdensch Kanaal moeten we wel degelijk met een veerpont oversteken met de auto’s.
Na een auto op ons eindpunt (vanaf Tolkamer gezien zo’n 500 meter voorbij de veerpont naar Millingen aan de Rijn) te hebben geparkeerd, rijden we naar Tolkamer waar we een auto achterlaten op de Europakade. Bekend terrein.
Het is prachtig weer, en Tolkamer is zelfs leuker dan je op voorhand zou verwachten. Zeker met dit weer. We lopen langs een dijk waar een weg overheen loopt en een fietspad onderlangs gaat. Op een paal bij dat fietspad menen we een rood-wit vlaggetje te ontwaren, maar de route lezend en het kaartje bekijkend denkt Ruud op enig moment dat dit toch niet kan kloppen. “Bij een bocht naar rechts bij Y‑61653…” meldt de tekst, maar Y‑61653 is nergens te zien. Aangezien we in die bocht bij Y‑61653 door een hek moeten gaan, en er nergens een hek te bekennen is, lopen we verkeerd.
Gelukkig valt de schade erg mee. Het was een kwestie van de dijk opklimmen, zo’n 100 meter teruglopen, over een hek klimmen en dan de weg over de dijk vervolgen. Nadat we wél door het hek zijn gegaan moeten we over een afrastering klimmen. Er staat weliswaar een opstapje, maar het afstapje aan de andere kant heeft echt zijn beste tijd gehad. Gelukkig komt iedereen zonder kleerscheuren aan de andere kant van de afrastering. We lopen door een gebied dat bij extreem hoog water niet begaanbaar is. Links zien we de Rijn, en rechts de dijk waar we kort daarvoor nog een stukje overheen gelopen hadden. Waar we de weg weer op moeten, ontbreekt het op- en afstapje helemaal, waardoor we ieder op ons eigen manier de weg weer betreden. Helene en Erna kruipen onder het prikkeldraad door, en William en Ruud klimmen over een stevig metalen hek dat de weide afschermt van de weg. We bedenken dat dit traject voor ouderen of mensen die minder goed ter been zijn erg lastig begaanbaar zal zijn.
Vanwege het prachtige weer, en het feit dat het tweede Pinksterdag is, zijn er onnoemelijk veel fietsers op de been. Soms met een hele groep, soms alleen en soms met z’n tweeën. Aangezien de route gedeeltelijk loopt over een smal fietspad is het goed uitkijken geblazen. Ineens doemen twee bekende gestalten op: Auko en Gerie zijn met het veer vanaf Millingen aan de Rijn aan de Noordkant van de Rijn gaan fietsen. Of dat met voorbedachten rade is om hun bezoek nogmaals uitgeleide te doen, is nog niet achterhaald.
We rijden met de auto terug naar de Europakade waar we ter afsluiting van deze twee geslaagde PieterPad weekenden besluiten om nog iets te nuttigen bij Villa Copera. Twee grote Brand Weizeners en tweemaal vanille ijs met aardbeien, mascarpone en slagroom. Ik denk dat de trouwe lezer van deze blog wel kan invullen hoe de verdeling is geweest…
Nog circa 160 kilometer te gaan!
Recente reacties