
Coevorden-Gramsbergen

Al snel na de vorige keer lopen we opnieuw een etappe. Het heeft veel geregend en we moeten de plassen op de onverharde paden ontwijken. We lopen de provinciegrens uit. Yeah! Nog maar 3 provincies te gaan. Tegelijkertijd realiseren we ons dat we nog niet op een kwart van de route zitten.
Even verderop staat een verrassing op ons te wachten. Een koelkast. Midden tussen de weilanden. William en Ruud hopen vurig dat die rijkelijk gevuld zal zijn met bier. Enigszins beteuterd inspecteren ze de inhoud van de koelkast. Die blijkt zijn naam geen eer aan te doen en had kunnen volstaan met een kortere naam: kast.
Niet lang getreurd zit iedereen even later heerlijk van een koek te peuzelen. Onderstaande pose is zeer karakteristiek voor (vlnr) Ruud en William. alleen moet u dan in plaats van de koek in de handen een biertje of een glas rode wijn denken.
We komen aan in Gramsbergen. Een erg leuk stadje met de nodige horecagelegenheden. Iets (wat de trouwe lezer van deze blog inmiddels wel zal weten) dat wordt gewaardeerd door vooral het mannelijke deel van dit wandelgezelschap. We lessen onze dorst (die we ongetwijfeld hebben opgedaan door het eten van die koeken) in Café Harrish Inn (geen internet site). Eén van de favoriete café’s langs het Pieterpad. Tegenover het Café staat opnieuw een monument voor de wandelaar.
Om het heugelijke feit te vieren dat we ook de provincie Drenthe volbracht hebben, eten we een hapje in restaurant Ni Hao in Coevorden. Voor het eerst in ons leven eten (en drinken!) we all in. Dat hebben de dames van Ni Hao geweten. Onze dames rijden terug (een traditie die door William en Ruud van harte wordt ondersteund) en de heren laten zich de biertjes na de wandeling dan ook prima smaken 🙂 Het eten was overigens ook voortreffelijk.
Recente reacties